Ostatnio dyskutowaliśmy ze znajomymi nad wymową wyrażenia pleść trzy po trzy. Niektórzy twierdzili, że należy je akcentować na słowie po, inni, że na drugie trzy. Która wymowa jest poprawna?

Czy dopuszczalne jest stosowanie oboczności składniowych dla pytania o cenę towaru? Często słyszymy na ile to pan ma?, po ile to pan ma? czy za ile to pan ma? Czy pomimo bazarowego obycia zwrotów można wszystkie z nich uznać za zgodne z normą? A które z nich są zgodne z zasadą kultury językowej (perfekcjonizmu lub puryzmu)?

Jak powinno się mówić: „Zażywać po 1–3 kapsułki” czy też: „Zażywać po 1–3 kapsułek”? „Przyjmować 1–3 kapsułki dziennie” czy też: „Przyjmować 1–3 kapsułek dziennie”?
W Słowniku interpunkcyjnym J. Podrackiego jest przykład następujący: „Po 6–7 dniach musimy się spotkać”, a nie: „Po 6–7 dni” musimy się spotkać. W większości gazet, czasopism, informacji o lekach, produktach spożywczych zamieszczanych na pudełkach znalazłem ten pierwszy zapis („1–3 kapsułki”, „1–3 minuty”). Nigdzie w słownikach nie znalazłem reguły, która jednoznacznie rozstrzygałaby ten problem. Proszę o pilną odpowiedź.

Dzień dobry!
Czy poprawne jest zdanie: „Młode otwierają oczy po 4–5 tygodniach”? 4–5 znaczy 'od czterech do pięciu' (tygodni). Jak przeczytać takie zdanie? „Młode otwierają oczy po czterech do pięciu tygodniach” wydaje mi się niepoprawne. „Młode otwierają oczy po od czterech do pięciu tygodni” też nie brzmi dla mnie dobrze.
Dziękuję z góry za odpowiedź i pozdrawiam.

Które wyrażenia są poprawne:
- akcesoria dla domu czy akcesoria do domu,
- wybrać za czy wybrać jako,
- produkt w cenie czy produkt po cenie?

Robimy coś po swojemu lub po bożemu, po wariacku lub po angielsku. Skoro w pierwszych dwóch wypadkach sprawdza się celownik, to skąd wzięły się formy kończące się na -ku zamiast na -kiemu? Jak nazywa się taka forma?
Jakie są ograniczenia przy tworzeniu analogicznych konstrukcji z po? Czy będzie dobrze po lwiemu albo po wesołemu?

Ile sylab ma słowo neutralny: trzy czy cztery?

Szanowni Państwo,
czy te trzy zdania są poprawne: „Grupa młodzieży i jej wychowawczyni pojechały na wycieczkę”, „Młodzież i jej wychowawca pojechali na wycieczkę”, „Grupa młodzieży wraz ze swym wychowawcą pojechała na wycieczkę”.
Z poważaniem
R. Gorońska

Szanowni Językoznawcy!
Czy w przypadku kilku przypuszczalnych wypowiedzi ujętych w cudzysłów, jeśli każda z nich kończy się pytajnikiem, wykrzyknikiem lub wielokropkiem, nie potrzeba pomiędzy nimi żadnych znaków interpunkcyjnych? Przykład:

„Gdzie jeszcze możemy się spotkać?” „Hmm, może na plaży…” „Zgoda!” – tak pewnie się to odbyło.

Pozdrawiam
Anna

Witam Szanownych Językoznawców.
Która z poniższych konstrukcji jest poprawna?
– To, czego mi zabrakło, to lepsze wykorzystanie potencjału.
– To, czego mi zabrakło, to lepszego wykorzystania potencjału.
Słowem, czy po to powinien być mianownik, czy dopełniacz?
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam.
Anna